Zo eindelijk mijn handen weer vrij om een stukje te schrijven. Sarah heeft op Koningsdag haar been gebroken en moest een week met haar been omhoog. Weliswaar met prachtig rood-wit-blauw gips maar toch...ze kon geen kant op en wij ook niet. Na een week werd het rood-wit-blauw ingeruild voor roze en inmiddels loopt onze stoere Saar als een kievit op haar volledig 'ingegipste' been. School is ook weer begonnen en het normale ritme komt langzaam terug. Het ritme van de bouw ging wonder boven wonder gewoon door. Er is heel veel werk verricht. Helaas heb ik er zelf niets aan kunnen bijdragen aangezien ik in de verzorging zat ;-) Hier een korte opsomming van wat er allemaal is gedaan:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten